czwartek, 18 października 2018

5 years

Kolejna rocznica mojego przyjazdu do Holandii może być dobrą okazją do ponownego udostępniania postów na moim blogu - z którym jak widać, bardzo ciężko mi się rozstać. Pojawiam się i znikam, od zawsze i chyba już na zawsze.
Co nie oznacza jednak, że nic nie pisałam.
Pisałam ogromne ilości "ukrytych" postów. Takich które są rodzajem mojego osobistego pamiętnika i po prostu nie nadawały się na widok publiczny. Taki trochę odwyk - jak za startych dobrych czasów, czyli moich pisanych ręcznie pamiętników.




Witam Was serdecznie!
Już nawet nie chcę mówić czy wracam czy nie, po prostu natchnęło mnie w tym momencie.

Chwilę temu zdałam sobie sprawę, że we wrześniu minęło 5 lat mojej emigracji.
Jak się z tym czuję?
Zwyczajnie.
Zadomowiłam się w tej Holandii, lubię ją nawet. Jest mi tutaj dobrze, bezpiecznie. Żyję sobie spokojnie, bez większych problemów ale z coraz to większymi planami na przyszłość - związanymi z tym krajem.
Czy tęsknię za Polską?
Nie. Rozwinę to innym razem.

Emigracja nauczyła mnie życia. Stałam się odpowiedzialną, młodą kobietą. Wiem czego chce, nie pozwalam się już źle traktować. Walczę o swoje, o małej i naiwnej Kasi nie ma już ani śladu.
Przygotowanie do dorosłego życia - zaliczone. Czas na resztę...



Całuję! 


2 komentarze:

  1. Ja właśnie wróciłam z Holandii, prawdopodobnie na stałe do Polski, choć miałam plany aby wyemigrować tam na zawsze. :)

    Pozdrawiam :)
    Moncia Lifestyle

    OdpowiedzUsuń
  2. Nie byłam jeszcze w Holandii, kojarzę ją stereotypowo - wiatraki, tulipany, rowery... kiedyś mam nadzieję zobaczyć co tam jeszcze macie fajnego;)
    pozdrawiam serdecznie znad filiżanki kawy:)

    OdpowiedzUsuń